Błędy merytoryczne – poprawione. Interpunkcja i ortografia – sprawdzone. Pozostała więc korekta typograficzna. Tutaj najłatwiej przeoczyć drobne usterki, więc dla wszystkich redaktorów zamieszczamy listę 5 najczęściej popełnianych błędów wraz z radą, jak ich uniknąć.
- Podwójne spacjowanie – zwiększa światło między wyrazami. Zaburza estetykę i może sprawiać problemy przy składzie. Często powoduje, że cały tekst nam się „rozjeżdża”, a my nie możemy znaleźć przyczyny. Podwójne spacjowanie jest wynikiem częstych poprawek, wstawiania skopiowanych fragmentów tekstów lub niedopatrzenia.
Rada:
wiele programów posiada funkcję automatycznego korygowania
podwójnych spacji. Możemy skorzystać także z opcji „znajdź i
zamień”. Uczulmy korektorów, aby w poprawkach zaznaczali
nadmierne odstępy.
- Złe użycie myślnika – w typografi istnieją 3 rodzaje poziomych kresek. Myślnik (pauza) — oddzielony jest z obu stron spacjami. Nie stosuje się go wewnątrz wyrazów, ale między nimi np. przy zdaniach wtrąconych. Służy także do zapisu dialogów. Półpauza – stosowana jest międzywyrazowo, do zapisu przedziałów (np. 12–15) oraz przy zapisie definicji. Może być oddzielana spacjami. Z powodu dążenia do ekonomizacji tekstów zastępuje często pauzę i staje się znakiem uniwersalnym. Dywiz - wstawiany jest bez spacji i służy do zapisu złożeń np. biało-czerwony, Bielsko-Biała.
Rada:
najważniejsze, aby wybrać jeden styl. Wstawiaj 3 rodzaje kresek,
albo zdecyduj się na uniwersalną półpauzę i dywiz w
połączeniach.
fot.dreamstime.com
- Wdowy i bękarty – często pozostają nam spójniki na końcach linijek tekstu. Albo części przeniesionych wyrazów w zakończeniach akapitów. Z punktu widzenia składacza to niedopuszczalne.
Rada:
wiszące
spójniki można skorygować poprzez opcję „znajdź-zamień” i
wstawienie po spójniku tzw. spacji twardej (nierozdzielającej),
która przytwierdzi spójnik do wyrazu następującego po nim i
przeniesie go do niższej linii tekstu. Można także korygować
układ poprzez kerning. Pamiętajmy jednak, aby nie przekraczać
wartości 30 w żadną stronę.
- Zły zapis cudzysłowów – w języku polskim dopuszczalny jest jedynie zapis „tego typu”. Cudzysłów nie może być prosty i znajdować się z obu stron ''na górze''. To wersja anglosaska, w której stosuje się także zapis złożony z 'apostrofów'.
- Nierówne zakończenia łamów – często teksty w poszczególnych łamach nie zaczynają się i nie kończą w tych samych miejscach. To samo dzieje się na sąsiadujących ze sobą stronach.
Rada:
należy
sprawdzić, czy teksty zostały ułożone na liniach bazowych oraz
czy odstęp między liniami jest taki sam w każdym łamie. Ułożenie
linii zależy też od fontu. Zobaczmy więc, czy wszędzie jest taki
sam.
Posty
0 komentarze: